Boyan, een Han cultuurvereniging in Parijs, zet zich al meer dan tien jaar in voor de promotie van de Chinese cultuur in Frankrijk, maar kampt nog steeds met uitdagingen vanwege financieringsproblemen.

Met nog vijf dagen te gaan tot het Midherfstfestival - een Chinese viering van de volle maan en familiebijeenkomst - was een Carrefour supermarkt in de noordelijke buitenwijken van Parijs vol met feestelijke decoraties. De schappen stonden vol met verschillende soorten maanvormige gebakjes, de kenmerkende lekkernijen van het festival, terwijl nabijgelegen posters met maanmotieven, luchtlantaarns en symbolen van saamhorigheid bijdroegen aan de vakantiesfeer.

Xie Sijia en haar twee teamgenoten hadden al bijna twee uur bij een poster gewacht, volledig gekleed in uitgebreide kostuums - hun haaraccessoires en make-up perfect afgestemd op de groene en karmozijnrode tinten van hun Hanfu, een overkoepelende term voor traditionele of traditioneel geïnspireerde Chinese kleding. De Hanfu die Xie en haar collega's droegen, bootsten de kleding na van de feitian (Vliegende Godin) waarvan het beeld werd ontdekt op de muurschilderingen in Dunhuang.

Echter, er was niet veel voor hen te doen. De Franse leidinggevenden van Carrefour waren te laat, dus na een laatste doorloop van hun dansbewegingen, namen de drie stil hun positie op het podium in en wachtten tot het optreden zou beginnen.

Xie, de kapitein van het dansteam van Association Boyan, en haar twee teamgenoten waren uitgenodigd om op te treden als opwarmer voor een promotie-evenement voor het Midherfstfestival gericht op de lokale Aziatische gemeenschap. Ondertussen had de voorzitter van de vereniging, Zhong Yueru, de taak om de hele uitvoering vast te leggen, foto's te maken voor een snelle update op de sociale media van de vereniging.

Dit jaar markeert Zhong's 17e jaar in Frankrijk. Tien jaar geleden richtte ze Boyan op als een non-profit culturele organisatie, gewijd aan de promotie van de Chinese cultuur in Frankrijk.

In de afgelopen tien jaar is Boyan uitgegroeid tot de grootste culturele organisatie in zijn soort in Parijs, met bijna 500 leden. Verrassend genoeg zijn de deelnemers, ondanks dat het een Chinese cultuurvereniging is, niet beperkt tot Chinezen of mensen van Chinese afkomst - ongeveer 30% van de leden is Frans.

Het optreden van Xie en haar team werd begeleid door muziek van een traditioneel gedicht ter viering van het Lantaarnfestival, een Chinese feestdag die de eerste volle maan na het Lunar New Year markeert. De muziek voelde buiten het seizoen aan, maar de dansers bewogen gracieus, en het podium, omgeven door posters in het Frans, Engels, Chinees en Vietnamees, diende als een culturele brug, die het Midherfstfestival door een duidelijk Franse lens herinterpreteerde.

Xie aarzelde tijdens de laatste beweging, wat een korte flits van schaamte liet zien. Daarna zei ze nog steeds gefrustreerd: "De vloer was zo glad dat ik het niet goed kon doen."

Het publiek - de leidinggevenden en verkopers van Carrefour - leek het echter niet erg te vinden en applaudisseerde beleefd toen de dansers het podium verlieten voor de netjes geklede zakenmensen.

Het team trok zich terug in een rommelig kantoortje, waar ze hun vertraagde lunch van koude Vietnamese loempia's van papieren borden aten. Zhong arriveerde daarna met een koffer vol zorgvuldig geselecteerde Hanfu voor andere medewerkers om aan te trekken voor de gelegenheid. Ze had buiten gegeten en combineerde haar loempia's met een glas rode wijn terwijl ze netwerkte en oog hield op potentiële zakelijke deals.

Boyan's dansgroep treedt op in een Carrefour-supermarkt in de noordelijke buitenwijken van Parijs.