Het verhaal van Fu Hao, China’s eerste vrouwelijke generaal, gaat terug naar de heerschappij van koning Wu Ding, een van de meest gerespecteerde monarchen uit de Shang-dynastie (ca. 1600-1046 v.C.). In zijn zoektocht naar naburige bondgenoten trouwde de koning met  vrouwen die tot die bondgenoten behoorden en Fu Hao was een van zijn 60 vrouwen.

Het weinige wat we weten van Fu Hao, na haar dood Mu Xin genoemd, komt van verwijzingen naar haar op orakelbeenderen, die door archeologen werden gevonden bij opgravingen in Anyang, de huidige provincie Henan.

Eén grot alleen al bevatte 200 verwijzingen naar Fu Hao. Dankzij die gegevens krijgen we inzicht in hoe enorm zij werd gewaardeerd in de maatschappij waarin zij leefde. De orakelbeenderen schrijven zelfs bezorgd over haar gezondheid, haar welzijn, haar ziektes en de geboortes van haar kinderen.

Geloof in haar vaardigheden als krijger

De weinige informatie die is overgebleven, leert ons dat Fu Hao tot het koninklijk hof toetrad en de partner werd van de koning. Ze klom op tot de eerste vrouwelijke generaal van China. Ze leidde een leger van 13000 soldaten – het grootste leger tijdens de heerschappij van de koning.

Ze leidde de vele campagnes die Wu Ding voerde tegen de naburige staten van het Shang koninkrijk. Ze voerde bijvoorbeeld een campagne tegen de Jian stammen, waarvan ze veel mensen gevangen nam, en leidde de strijd tegen de Tu, de Ba en de Yi stammen, waarbij de generaals Zhi en Hou Gao onder haar bevel vochten.

Wu Ding had zoveel vertrouwen in haar vaardigheden als krijger dat hij haar een eigen gebied gaf aan de grens van zijn rijk. Ze moest vanuit haar vestiging de grenzen beschermen en aanvallen uitvoeren tegen andere stammen.

Hoogste vertrouwen van de koning

Alsof de rol van militaire leider nog niet voldoende was, speelde ze ook de rol van hogepriesteres en orakel. Dat waren in die tijd heel ongewone rollen voor een vrouw, omdat de koning religieuze zaken volledig zelf in handen hield. Offers en rites waren op dat moment de belangrijkste politieke activiteiten. 

De inscripties in de orakelbeenderen bewijzen echter dat koning Wu Ding vaak aan Fu Hao vroeg om speciale rites uit te voeren en offers te brengen voor de voorvaderen. Dit bewijst niet alleen dat Fu Hao enorm gewaardeerd werd, maar duidelijk ook dat ze het hoogste vertrouwen van de koning genoot.

Toen ze rond 1200 v.C. stierf, bouwde koning Wu Ding een graf voor haar aan de rand van de koninklijke begraafplaats in de Shang hoofdstad Yinxu.

Symbool van haar militaire autoriteit

Bronzen rituele inscripties op het graf verwezen naar Fu Hao, toen het in 1976 door archeologen werd opgegraven. Haar laatste rustplaats bij Anyang is een van de best bewaarde graven uit die periode. Het graf werd gerenoveerd en in 1999 opengesteld voor het publiek.

Omdat het graf niet werd geplunderd, konden archeologen meer dan 2000 objecten van jade, brons, aardewerk, steen en ivoor opgraven. Ook werden de skeletten van zes honden en 16 menselijke slaven in het graf gevonden.

Meer dan honderd wapens werden met haar begraven, waaronder een bronzen strijdbijl, het symbool van haar autoriteit. Zeggen dat Fu Hao haar tijd ver vooruit was, is een understatement. Ze vervulde twee opdrachten die normaal niet voor vrouwen open staan – religie en oorlog – en effende zo het pad voor anderen.

Eén van hen was de eerbiedwaardige Ng Mui, een zeer gewaardeerde non van de Shaolin tempel, die naar verluidt de vechtstijl zou hebben ontwikkeld die we nu Wing Chun noemen.